اوضاع امروز

گزارشی از امروز... اوضاع تهران...  

:(

بسمه تعالی

ساعتی است که از راهپیمایی امروز برگشته ام.

امروز همه اش بغض بود. همه اش... نه، من این را نمىخواستم...

امروز در یک حیله کثیف، بسیج با شمایل پلیس ضدشورش وارد شده بود. اما منتظر نماندند تا مردم جمع شوند، بلکه همین که کسی مىخواست وارد خیابان آزادی شود، با تعدادی بسیجی عجیب غریب مواجه مىشد... اصلا اجازه نمىدادند یک نفر از عرض خیابان رد شود. بسیجی ها امروز با کاور کماندویی و باتوم و شنلگ و کابل و کلاه کاسکت و تفنگ گاز اشک آور... مجهز بودند. نتیجه این امر این بود که مردم محترم و عادی که مىخواستند از راهپیمایی آرام انجام دهند، برمىگشتند. اما ماجراجوها و اوباش منش ها، خیلی هم سرکیف شدند. همین که دم خیابان آزادی، جمعیت زیاد شد، و بسیج یا پلیس ضدشورش حمله کرد، اولین نفری که سنگ پرتاب کرد، بقیه هم کردند. و خیلی زود اوضاع متشنج شد.

من امروز صحنه های عجیبی دیدم. صحنه هایی که خیلی مردم برای اولین بار مىدیدند. من با چشمان خودم دیدم آن لات کثیف که مردم را به سنگ پرانی و حمله تشویق مىکرد، اما خودش اولین نفری بود که فرار کرد. و لحظاتی بعد من او را دیدم که داشت نزدیک پلیس ضدشورش قدم مىزد! اما نتیجه این حرکات امثال او این شد که مردم به شدت کتک خوردند. من خودم چند بار رفتم و چند نفر را از زیردست پلیس بیرون کشیدم. بیرحمانه مىزدند. با چشمان خودم دیدم که یک دختر جوان را چنان مىزدند و با باتوم به پهلویش مىکوبیدند... حتی من هم که رفتم جلو چند تا باتوم نوش جان کردم... اما اصلا مهم نبود... امروز روز وحشیگری خامنه ای بود. امروز روزی بود که خامنه ای آمده بود خودش را به همه نشان دهد. از بسیجی های حقیر شلنگ به دست، تا پلیس واقعا وحشی. امروز خامنه ای خودش به میدان آمده بود . همه ی خودش! آمده بود تا وحشت به پا کند.

امروز هر که از کنار خیابان هم رد مىشد، باتوم مىخورد. امروز من دیدم که یک نفر انسان عادی که داشت از سر کارش برمىگشت و لحظات ما با هم حرف هم زدیم، یک باره یکی از این پلیس های ویژه آمد و دستش را گرفت و با خودش برد... جلوی چشمان من، این انسان بیگناه را که اصلا سیاسی هم نبود، روی زمین خواباندند و با باتوم و پوتین تا مىخورد زدنش... امروز را باید روز خامنه ای نامید...

آن کسانی که اوباش را به هیجان آوردند، و بعد از شروع درگیری، مردم را تا مىخوردند زدند، اما هرگز با خود اوباش برخورد نکردند. آن کسانی که امروز شیشه شکستند و ماشین آتش زدند، نه کسانی بودند که امثال ما آنها را وارد مقاومت مان کنیم، و نه قرار بود آنها کاری انجام دهند. اما انها از یک طرف تاختند و پلیس و بسیج هم از طرف دیگر. اوباش، ماشین مردم را آتش مىزدند، و پلیس هم خود مردم را مىزد. امروز من با چشم خودم پلیس هایی را دیدم  که سنگ پرتاب می کردند. و فحش های ناموسی می دادند. اما هرگز ندیدم اوباش را دستگیر کنند. اما تا توانستند مردم را زدند. تحقیر کردند. دختران جوان را زدند. به مردمی که داشتند با خانواده شان از کنار خیابان رد مىشدند، توهین کردند، جلوی چشمم پسر جوانی را دیدم که ضربه شلنگ به دهانش خورده بود، و لبش پاره شده بود...

امروز روز خامنه ای بود ... روز این گراز پیر... که نفس های آخرش را هم کشید...

تمام شد... مردم به شدت عصبانی اند... مردم امروز تحقیر شدند... مردم را من دیدم که بغض کرده بودند... آنها فقط آمده بودند یک راهپیمایی آرام انجام دهند، مثل روزهای پیش... اما سگ های رهبر، آمده بودند تا از پیشوایشان حمایت کنند... حمایتی با زدن مردم... زدن زنها ... امروز خامنه ای خودکشی کرد... خامنه ای تمام شد... این مردم اگر فردا به خیابان بیایند، دیگر هیچ بسیجی و هیچ پلیسی نیست که بتواند جلویشان بایستد... امروز خامنه ای هر چه داشت رو کرده بود... من حتی بسیجی هایی دیدم که کلاشینکوف به دست داشتند. و بارها صدای تیر شنیدم...

اوضاع به کل از دست خارج شده است... ما این وضع را نمىخواستیم... امروز بارها من دیدم صحنه های آشوب و آتش زدن ماشین مردم و سنگ پرانی ها... و انبوه بسیجی ها که فرار مىکردند... امروز خامنه ای جلوی چشمان من خود کشی کرد...

خامنه ای تمام شد...

مردم! برای ادامه اش بیدار باشید... خودتان را و همدیگر را کنترل کنید... نگذارید اوباش وارد کار شوند...

(گریه...)

اکنون صدای الله اکبردارد تهران را می لرزاند...

(گریه شدید...)