آمریکایی نژاد!

از اول هم معلوم بود احمدی نژاد، آمریکایی است و گزینه ی مطلوب آمریکاست. و همه کودتایش را هم با هماهنگی آمریکا انجام داده است. 

به این صفحه ی رسمی دولت آمریکا نگاه کنید و نظرات کارشناس آن را بخوانید:

جلسۀ توجیهی روزانه برای مطبوعات با پی. جی کراولی، دستیار وزیر امورخارجه در امور عمومی

جمعه 26 ژوئن 2009

(آغاز گزیده ها)

ا

پرسش: در ارتباط با اظهارات [احمد] خاتمی، روحانی، که به قضات توصیه کرد با معترضان بی رحمانه برخورد کنند آیا هیچ واکنشی دارید؟

آقای کراولی: متأسفم، من با اظهاراتی که مشخصا مورد اشاره قرار گرفت آشنایی ندارم. بدیهی است که ...

پرسش: (نامسموع) خطبه. نماز جمعه.

آقای کراولی: ولی منظورم این است که رئیس جمهوری در این زمینه صحبت کرد. بدیهی است، همانطور که او و وزیر امورخارجه گفته اند، ما تکرار می کنیم که وضعیت سرانجام باید به طرز مسالمت آمیز فیصله یابد.

ایران دارای یک مشکل اعتبار است. مسئله ای که آنها با آن ربروهستند به وسیلۀ خودشان به وجود آمده است. این چیزی نبوده است که از خارج به درون برده شده باشد. این  موضوعی است که از داخل ایران رشد و توسعه یافته است. بخش مهمی از جامعۀ ایران معتقدند که صدایشان شنیده نشده است و آن نتایجی که دولت ایران اعلام داشته بازتاب دهندۀ خواست مردم نخواهد بود.

این موضوعی است که سرانجام باید در داخل ایران به وسیلۀ دولت ایران، و بدیهی است که با احترام به خواست مردم خود فیصله یابد. برای ما، ایالات متحده، ما برخی از حوزه ها از بابت ایران نگرانی هایی داشته ایم.  این روشن است که در جامعۀ بین المللی نسبت به ایران ، بویژه در رابطه با آنچه که طی سالهای اخیر در زمینۀ بلندپروازی هسته ای خود اعلام داشته است عدم اعتماد وجود دارد. شک نیست که اوضاع و احوال جاری موجب افزایش اعتماد جامعۀ بین المللی یا اعتبار آنها نخواهد شد. 

بنا بر این، همانگونه که رئیس جمهوری چند لحظه پیش گفت، من فکر می کنم این موضوع که مقامات ایرانی به الزاماتشان در قبال مردم خود عمل کنند حائز اهمیت است.

پرسش: آیا شما شاهد فروکش کردن اعتراضات در داخل ایران هستید؟

آقای کراولی: من نمی توانم توصیفی برای وضع جاری ارائه کنم. آنچه که ما در روزهای اخیر دیده ایم تلاش فعالانه از طرف دولت برای ارعاب مردم، محدود ساختن توانایی مردم در بیان عقایدشان، در بازتاب دادن حق جهانی خود برای بیان آزاد و اجتماع آزاد بوده است. همانگونه که شما خیلی خوب توصیف کرده اید، دولت محدودیت هایی بر رسانه ها و توانایی آنها در پوشش دادن به آنچه درایران در حال روی دادن است اعمال کرده است.

شک نیست که این اقدامات ارعاب انگیز احتمالا آثاری در صحنه بر جای گذاشته است. آنها در حال وارد آوردن فشار بر این نامزدها و مردم هستند، می کوشند توانایی آنها را برای گرد هم آمدن، برقراری ارتباط و بیان نظرات خود محدود کنند. اما همانطور که رئیس جمهوری لحظه ای پیش گفت، ما ازبابت رفتار دولت ایران احساس نگرانی می کنیم. ما از بابت آنچه که آنها در داخل کشور انجام داده اند نگرانیم. و ما صرفا باید ببینیم که تحول اوضاع چگونه پیش خواهد رفت.

پرسش: یک پرسش مربوط به همین موضوع. ایالات متحده از صدور روادید برای مقامات ایرانی که می کوشند در یک کنفرانس سازمان ملل متحد، اینجا در آمریکا، شرکت جویند خودداری می کند.

آقای کراولی: من این پرسش را می پذیرم. ما ظرف چند دقیقه کوشیدیم که پاسخ مطمئنی برای این موضوع پیدا کنیم، ولی پاسخ مطمئن  در دسترس نبوده است.

پرسش: شما چند لحظه پیش گفتید که دولت ایران به ارعاب مردم دست زده است و قبل از آن گفتید که آنها باید مسئله را به  طور مسالمت آمیز فیصله دهند. اما آنها درست در جریان نماز جمعه گفتند، آنچیزی که درانتظار شرکت کنندگان در هر تظاهراتی خواهد بود مرگ است.  اکنون، آیا شما فکر نمی کنید که این نوعی مداخلۀ جامعۀ بین المللی را ایجاب می کند؟

آقای کراولی: من فکر می کنم، همانطور که رئیس جمهوری و دیگران گفته اند، این مسئله باید در داخل ایران فیصله یابد.  این مربوط به مناسبات دولت ایران با مردم ایران است. من نمی دانم شما چگونه می توانید نوعی نتیجه را از خارج تحمیل کنید. در واقع، همانگونه که رئیس جمهوری گفت، ما کوشش آگاهانه ای به خرج داده ایم تا اطمینان حاصل کنیم که موضوع بروشنی با آنچه که در حال روی دادن است، با اقدامات دولت، و خواست مردم در ارتباط است. ما در این فرایند مداخله نکرده ایم و مداخله هم نباید بکنیم.

ولی وقتی که شما به شیوۀ حکومترانی در قرن بیست و یکم، به آنچه که ایران دارد انجام می دهد و به آنچه  کشورهای دیگر می کنند می اندیشید، این با آنچه ما هم به عنوان چالش پیش روی خویش در جهان و هم مسئولیتها – و تعهدات دولت در پیگیری مصالح مردم خود می بینیم،  ناسازگار است. دولتی که بکوشد مردم خود را ارعاب کند، سرانجام موفق نخواهد بود. دولتی که بکوشد اطلاعات را محدود کند موفق نخواهد بود. موفقیت از آن دولتهایی خواهد بود که از اطلاعات برای توانایی بخشیدن به مردم خود سود می جویند. این جایی است که توجه ما بر این متمرکز خواهد بود.

ما بروشنی طیفی از برنامه ها را برای پشتیبانی از دموکراسی در سراسر جهان، جامعۀ مدنی در سراسر جهان داریم. وزیر امورخارجه  طی فرصتهایی از چگونگی کاربرد فن آوری برای تقویت ارتباط و گشودن فرایند دولت بر روی مشارکتی گسترده تر،  و در اثنای این کار، مسئول شناختن دولتها سخن گفته است.  اگر این فرایند با موفقیت قرین باشد، آنگاه شما شاهد چیزی خواهید بود که ما به عنوان دولتهای مسئول در سراسر دنیا در مد نظر داریم. به همین دلیل است که ما توجه خود را بر رسانه های اجتماعی و رسانه های جدید، نظیر فیس بوک و توییتر و چیزهای دیگر متمرکز ساخته ایم، چون ما در صحنۀ داخل ایران دیده ایم که این در واقع به نوعی پویایی تازۀ سیاسی دامن زده است و این چیزی است که سرانجام به حال ایران و دیگر کشورها سودمند خواهد بود.  و ما امیدواریم که ایران در صدد فیصلۀ وضع کنونی بر خواهد آمد و باردیگر به خواست مردم خود گردن خواهد نهاد.

پرسش: آیا سیاست ایالات متحده در قبال ایران تعامل است، شما سیاست تعامل را در حال حاضر در قبال ایران چگونه توصیف می کنید؟

آقای کراولی: من فکر می کنم که، رئیس جمهوری، وزیر امورخارجه موضوع را روشن ساخته اند، ما مایلیم با کشورهای دنیا تعامل داشته باشیم. این به آن معنا نیست که ما بخواهیم به این کشورها لطفی بکنیم. تعامل وسیله ای برای رسیدن به یک هدف است. تعامل به منزلۀ لطفی به یک کشور نیست. تعامل وسیله ای است که ایالات متحده از طریق آن می تواند منافع ملی خود را پیگیری کند. ما در جستجوی تعامل با ایران به وسایل گوناگون هستیم. ما، همانطور که بارها گفته ایم، به برقراری گفت وشنود ، یک گفت و شنود فعالانه تر همراه با شرکای بین المللی خود از طریق فرایند 1+5 با ایران علاقه مندیم  تا در عمل به موضوع بلند پروازی هسته ای ایران، برنامه های هسته ای آن بپردازیم، و روشن کنیم که ایران تا [به حال] چه کرده است و آن برنامه را به کجا می خواهد بکشاند. این لطفی در حق ایران نیست. این بدان سبب است که ما تصدیق می کنیم که روند کنونی، همانطور که رئیس جمهوری اندکی پیش گفت،  برای  ما نگران کننده است.  

بنا براین ما بدون شک مایل به تعامل با ایران هستیم.  ما میل داریم در چهارچوبهای گوناگون وارد گفت و شنود شویم. اما روشن است که چگونگی رویدادهای کنونی و اتفاقات آینده و آمادگی ایران برای ورود به این گفت وشنود مطرح است، که ما منتظر آن خواهیم ماند و خواهیم دید. اما تا کنون، با وجود پیشنهاد گفت وشنود توسط رئیس جمهوری، ما شکل گرفتن پاسخ با معنایی را از جانب ایران شاهد نبوده ایم.

پرسش: من این را می دانم، من از منطق شما برای تعامل آگاه هستم، ولی پرسشی را که من مطرح می کنم، این است که آیا شما فکر می کنید رویدادهای اخیر به امکان برقراری این تعامل آسیب رسانده است؟

آقای کراولی: من فکر می کنم، همانطور که رئیس جمهوری امروز گفت، ما صبر می کنیم تا ببینیم تحول اوضاع به چه نحوی پیش می رود. و بسته به این که روند اوضاع چگونه باشد، آنچه را که در روزها، هفته ها و ماههای آینده خواهیم کرد تحت تأثیر قرار خواهد داد.  

صفحه ی فوق، در این آدرس قابل مشاهده است: 

کلیک کنید!