نوع حرکات اعتراضی

تفکرات من بعد از شرکت در راهپیمایی امروز در  تهران. 

کاش ستاد میرحسین این ها را میدانست.

بسمه تعالی

-       امروز بعد از راهپیمایی، اثرش خیلی زود نمایش داده شد. نوع خبرهایی که از صدا و سیما پخش شد، یک موفقیت است. حتی اگر بگونه ای خبر دیدار میرحسین و رهبری را پخش کرده باشند که گویی پس از این راهپیمایی و از سر ملاطفت رخ داده باشد! اما با این حال و با توجه به حکومتی بودن صدا و سیما، ترس شدید را مىتوان در حکومت مشاهده کرد.

-       این ترس زمانی است که در طرف مقابل، قدرتی مشاهده شود. و قدرت میرحسین، حضور مردم است. و این حضور فقط زمانی است که خودش را بتواند نمایش دهد. اکنون باید بىتوجه به راه کارهای قانونی و شورای نگهبان که مشخص است عروسکانی بىاختیارند؛ باید به قدرتی که وجود دارد، دست یازید. ما راه کار قانونی را انتخاب کرده ایم، اما خودمان باید قانون را پیاده کنیم. مجریان قانون، در دست اراده هایی هستند. ما مىتوانیم آن اراده باشیم. ما باید مسیرهای قانونی را مجبور کنیم قانون را پیاده کنند، وگرنه نخواهند کرد. پس نمایش قدرت باید همچنان با قدرت ادامه یابد.

-       نمایش قدرت اکنون این گونه خواهد بود که راهپیمایی ها را به تجمع تبدیل کنید. یعنی هر روز در هر شهر، سر یک ساعت بخصوص، تجمعی آرام صورت گیرد. اما در شهر تهران، سه میدان معین شود، که یکی از آنها حتما میدان انقلاب باشد. تجمع ها باید آرام، مثبت، و با جمعیت بالا باشد. ساعت 16 هم مناسب است. تاکید مىکنم برای بار دیگر، که از حرکات منفی پرهیز شود. شعارهای مثبت باید آماده باشد. و ستادهای پله ای باید آماده باشند. از نیروهای مذهبی، استفاده بیشتری شود.

-       باید احتمال درگیری داده شود. یعنی با اینکه تجمع به صورت آرام و حتی نشسته صورت مىگیرد، باید منتظر درگیری از سوی پلیس و یا بسیج(لباس شخصی ها) باشید. در قدم اول باید با شعارهایی آنها را در حمله، متزلزل کنید. در قدم دوم، باید از درگیری نترسید. منظور این نیست که شما هم درگیر شوید، بلکه یعنی باید بدانید این درگیری ها اجتناب ناپذیر است. پس حرکت باید ادامه داده شود. من تاکید مىکنم اگر پلیس به این تجمع حمله کند، و جمعیتی کتک بخورند، بسیار بهتر است از اینکه اوباش در داخل جمعیت وارد شده،  به مغازه و ماشین مردم حمله کنند. باید تجمع کنندگان کاملا توجیه باشند که با حرکات آشوبگرانه، خودشان برخورد کنند. اما باز هم پلیس به آنها حمله خواهد کرد. من اکنون یک روش را به شما ارائه مىکنم. این شیوه باید مو به مو اجرا شود. کسانی که قرار است به تجمع حمله کنند، دو گروه هستند. اول یگان ویژه پلیس، و دوم بخشهایی از بسیج مانند گردان های امام حسین. گروه دوم، مردم عادی هستند که جذب بسیج شده اند و بخاطر قوی هیکل بودنشان در این گردان های ویژه سازماندهی شده اند. روش این است در هنگام حمله های دو گروه، پس از آنکه روشهای آرام کننده و دوری کننده اثر نکرد، اینگونه عمل شود: جواب پلیس داده شود، اما جواب بسیج داده نشود. کاملا واضح گفتم. اگر بیست تا پلیس یگان ویژه حمله کرد و باتوم زد، به آنها باتوم بزنید؛ اما انسان هایی با لباس شخصی و تیپ بسیجی که باتوم مىزنند، عقب بروید، و درگیر نشوید. نباید صحنه های درگیری بین مردم(که در اینجا نیروهای بسیج هم با لباس شخصی حاضر هستند) پخش شود. نباید جنگ عقیدتی به شمار آید. اما جنگ با پلیس، جنگ با دولت حساب خواهد شد. و اثر بدی ندارد. ضمن اینکه نیروهای پلیس هم چندان از ضربات، آسیب نمىبینند. و زود مىترسند و عقب مىروند. اما هر ضربه ای که به نیروهای بسیج زده شود، جنگ بالا خواهد گرفت. تاکید مىکنم صحنه های درگیری با نیروهای بسیج، یعنی به زوال رفتن نهضت.(من منظورم در اینجا این نیست که نیروهای بسیج، حق هستند. بفهمید چه مىگویم)

-       در راهپیمایی امروز، باز هم اثر کمی از آن مدیریت لازم وجود داشت. فقط در ثلث پایانی راهپیمایی، گفته شد میرحسین گفته سکوت! و کمی اوضاع بهتر شد. وگرنه شعارهای توپ تانک بسیجی دیگر اثر ندارد، دولت تقلب مىکند رهبر حمایت مىکند؛ داده مىشد. باید حرکات مدیریت داشته باشد.

-       در این لحظات که ارتباطات الکترونیک مختل است، شیوه های قدیمی مىتواند بهتر جواب دهد. اطلاعیه های کاغذی را سریعا آغاز کنید. به شیوه مکتوب، مدیریت حرکات هم عاقلانه تر و راحت تر انجام مىگردد. یک گوشه نشینید تا شورای نگهبان بیاید در خانه تان نازتان را بکشد. این اتفاق هیچ گاه نخواهد افتاد. باید حرکت کنید.

-       شما باید هدفتان مردم باشد. اصلا نه به شورای نگهبان فکر کنید، نه به رهبری. هدف تان مردم اند و باید با تمام وجود به تک تک حرکاتی که روی مردم اثر خوب یا بد مىگذارد، متوجه باشید. و اگر مردم را داشته باشید، مطمئن باشید که پیروزید. من، نشانه های این پیروزی را مىبینم. اما همه نگرانی من از اینجاست که پس از پیروزی، خدا را رها کنید...

-       از حرکات صدا و سیما بىنهایت ممنون باشید. این گونه فکر کنید که ما به صدا و سیما پول داده ایم تا برایمان این کارها را بکند! نقش عصبانی کردن مردم را صدا و سیما به خوبی دارد اجرا مىکند. فقط شمایید که از این عصبانیت، با فکر و برنامه استفاده کنید.

-       باید در تک تک راهپیمایی ها کارت های کوچکی بر سینه برخی افراد نصب باشد، که آنان را نمایندگان پایین دستی ستاد میرحسین معرفی مىکند. و آنها جمعیت را اداره کنند. مردم هم حرف آنان را گوش خواهند کرد. اصولا اکنون مردم حالت گیجی دارند. الان حرف هر کسی را گوش خواهند کرد!

-       در صورتی که با تمام همه مسائل گفته شده، تجمع یک روز به هم خورد، و جمعیت متفرق شد ... پس از سه روز تکرار این واقعه، دوباره راهپیمایی عظیم و متحد ساماندهی شود. بدین وسیله، دولت را مجازات مىکنید.

-       در کارهای رسمی ستاد، راه و روش قانونی رعایت شود. هنگامی که مثلا با وزارت کشور حرف مىزنید، کاملا حقوقی با آنها حرف بزنید. و نگذارید کار به چانه زنی کشیده شود. هنگامی که در همه مجامع هر کدام از اعضای ستاد که سخن مىگویند، از رهبری با ادب سخن بگویند. همچنین در مذاکره با وزارت اطلاعات، تا مىتوانید چانه بزنید. بگذارید دنبال شما بدوند.

-       طرح الله اکبر شبانه، بسیار عالی است. پیگیری کنید که کسی شعار دیگری ندهد. فقط و فقط الله اکبر. ساعت ده تا ده و نیم بسیار خوب است. تاکید کنید سر ساعت مشخص، تکبیر ها تمام شود.

میرحسین! تو در عهدت با حقیقت تجدید کن. قسم مىخوریم تا آخر، همپایت بمانیم.

به چشمان خمینی سوگند!